Als een speer ben ik zojuist van de Daalmeer naar de Huiswaard gefietst, en meteen weer terug ook! Een heerlijke work-out op de bakfiets met twee kinderen voorin. Het zweet staat op mijn rug en ik zit nog wat na te zweven na deze overweldigende sensatie. Normaal doe ik zo'n vijfenveertig minuten over deze route, maar dan alleen met meewind en zonder jengelende kinderen. Sinds vandaag heb ik echter trapondersteuning zodat ik dezelfde route in twintig minuten totaal heb gefietst! Wauw! Ja, ik ben echt een StoereMoeder!
http://www.v-fiets.com/
Toen ik vorige week op zondagmorgen in de stromende regen en met tegenwind op de bakfiets zat, die helemaal volgeladen zat met spullen voor de rommelmarkt, zat ik al vurig te wensen dat mijn hulpmotortje spoedig aangesloten zou worden. Het is een zeer nobel streven om zoveel mogelijk op de fiets te willen doen. Het is sportief, CO2 neutraal en een bakfiets ziet er heel gezellig uit. Maar je moet wel de tijd hebben en tegen wind en regen bestand zijn. Ik ben zeer sportief ingesteld en laat me zelden uit het veld slaan door ons hollands weer, maar na een ritje stad en ook weer terug ben ik meestal redelijk opgebrand. Het valt echt niet mee om met een volle bak een tunnel uit te komen fietsen. Helemaal niet als ik naast boodschappen ook nog twee gillende kinderen voorin heb zitten. Maar die tijden zijn voorbij! De enige die je nu nog hoort gillen is Mamaloes! Wat een vooruitgang; trapondersteuning! Weer of geen weer, altijd meewind. Over alle afstanden fiets ik nu anderhalf keer zo snel als voorheen. Niets houdt mij meer tegen! Ik kijk dan ook ontzettend uit naar het nieuwe kampeerseizoen. Dan gaat het echte werk beginnen. Vanaf dan laad ik iedere vrijdagmiddag mijn bak vol om af te reizen naar camping De Corfwater in Petten. Het belooft een zeer sportief jaar te worden.
Uiteraard houd ik jullie op de hoogte van mijn 'wereldreizen'. Eens kijken of we de auto dit jaar nog vaker kunnen laten staan.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten